23 km; 30 min.

Jeziora, lasy i ciągnące się kilometrami pola, to pejzaż, który będzie nam towarzyszył podczas dzisiejszej wyprawy. Kraina, którą przed wiekami zamieszkiwał lud niezwykle odważnych i bitnych rabusiów, czczących słońce, gwiazdy i błyskawice, składający ofiary ze zwierząt i jeńców wojennych. Zobaczymy jak wyglądały ich grody i miejsca kultu oraz opowiemy, dlaczego dziś już ich nie spotkamy. Sprawdzimy także jak wygląda XVII wieczny klasztor, w którym znajdowała się szkoła rolnicza oraz odwiedzimy wioskę dwóch tajemniczych mistrzów.

OSADA PRUSKO-JAĆWIESKA

OSZKINIE 42, 16-515 OSZKINIE 1.30 godz. www płatny - ok 10 zł (2020r.)

Jest to kamienno-drewniany kompleks, odwzorowujący dawny gród Jaćwingów. Prezentuje wiele aspektów ówczesnego życia: wierzenia, założenia obronne, budynki mieszkalne i gospodarcze oraz codzienne życie. Jest to jedyny w swoim rodzaju obiekt, gdzie można się prawdziwie przenieść w czasie i przestrzeni, zobaczyć i poczuć, jak w XII-XII wieku żyły plemiona Bałtów.

Jaćwingowie wierzyli w różne demony i bóstwa opiekuńcze. Nie budowali świątyń, a za miejsce kultu służyły święte gaje, dąbrowy, źródła i kamienie. Jaćwingowie wierzyli w życie pozagrobowe. Składali ofiary ze zwierząt i płodów rolnych i czasem z jeńców wojennych.

Osada, którą odwiedzamy, ma na celu zachowanie pamięci o Jaćwingach i Prusach, jako przodkach zamieszkujących niegdyś te tereny. Kompleks składa się z grodów, warowni, kurhanów, miejsc kultu i rytualnego basenu strzeżonego przez boga-węża Žaltisa. Zadziwia rozmach prowadzonych prac, bowiem w Oszkiniach powstają nie prowizoryczne atrapy czy nieudolne kopie, ale odtwarzane pieczołowicie średniowieczne obiekty, których projekty konsultowane są z archeologami i historykami. Turyści mogą też spróbować życia w spartańskich warunkach: nocować w chatach zbudowanych z bel, na zrekonstruowanych drewnianych łożach pod przykryciem ze skór, oraz przygotowywać potrawy na kamiennych paleniskach.

Jaćwingowie unikali staczania walnych bitew oraz zdobywania fortyfikacji. Swoją taktykę opierali na szybkich atakach i powrocie z łupami.

KLASZTOR PODOMINIKAŃSKI W SEJNACH

PLAC ŚWIĘTEJ AGATY 6, 16-500 SEJNY  1 godz. www www

Sejny to niewielkie miasteczko nad rzeką Marychą, leżące niemal na krańcu świata, a już na pewno na końcu Polski. Znane jest jako najmniejsze miasto powiatowe w kraju i ważny ośrodek mniejszości litewskiej w Polsce, natomiast jego największą atrakcją jest obronny klasztor Dominikanów. Gdy wjedziemy do Sejn, na pierwszy plan wysuwa się przepiękna budowla o masywnych murach i okrągłych basztach, przypominająca nieco z daleka magnacki zamek.

Niestety lata powojennej edukacji i transformacji politycznej, odcisnęły na budynku klasztornym swoje piętno. O ile z zewnątrz obiekt wygląda nieźle, wewnątrz jest już gorzej. Jeśli szukacie pięknie i bogato wykończonych pomieszczeń, znanych z innych budowli klasztornych, to w Sejnach ich nie znajdziecie. Są tu za to surowe ceglane ściany, drewniana, skrzypiąca podłoga lub wręcz klepisko i niesamowita, niepowtarzalna atmosfera starej budowli klasztornej, dla której warto tu przyjechać.

W odnowionej lub raczej lepiej zachowanej części budynku, znajdują się niewielkie wystawy. W Sali dumnie nazwanej Skarbcem, znajduje się Muzeum Diecezjalne. Ekspozycja prezentuje eksponaty związane z historią sejnieńskiego seminarium i biskupów diecezjalnych. Zobaczyć tu można ornaty, kielichy mszalne, monstrancje, feretrony czyli obrazy religijne w ozdobnych ramach czy dary od parafian dla Biskupów.

W Sali Etnograficznej zobaczymy ślady wielokulturowości tych ziem. Jaćwingowie, żydzi, tatarzy, Polacy i Litwini, którzy zamieszkiwali te tereny, zostawili tu wyraźne ślady swojej bytności.
W dużo lepszym stanie jest zbudowany w wątku nowożytnym, w stylu baroku wileńskiego, kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Obok kościoła w Różanymstoku stanowi jedyny przykład tego typu świątyni na terenach obecnej Polski.

SKANSEN LITEWSKI, WIOSKA DWÓCH MISTRZÓW

  SZKOLNA 67, 16-515 PUŃSK  1,5 godz.  www  www

Naszą wycieczkę kończymy w Puńsku, nieformalnej stolicy polskich Litwinów. W puńsku Litwini stanowią 80% mieszkańców, dlatego też powstał tu skansen litewski, a właściwie okazała zagroda wiejska z przełomu XIX i XX wieku. Znajdziemy w nim dom mieszkalny, oborę, stodołę, spichlerz i studnię z żurawiem. W każdym z budynków znajdują się eksponaty związane z uprawą roli, dawne narzędzia rolnicze i wyposażenie typowych domostw ludności pochodzenia litewskiego.

Tuż przy skansenie znajduje się atrakcja dla dzieci, Wioska Dwóch Mistrzów, będąca częścią Baśniowego Szlaku Suwalszczyzny. Dwaj mistrzowie - patroni wioski to krasnoludek Koszałek-Opałek i świerszcz Sarabanda. Jeden włada literami, drugi moc ma nad dźwiękami. Wędrując po wiosce i rozwiązując różnorodne zadania można zgłębić tajniki języka, liternictwa oraz muzyki. Nagrodą za wyjście z labiryntu jest możliwość przeczytania „Legenda o pięknej Jegli i Żaltisie” po polsku, litewsku i białorusku. W towarzystwie świerszcza Sarabandy można poznać pieśni i tańce litewskie oraz spróbować gry na instrumentach w muzycznym namiocie. A po pełnej wrażeń przygodzie można pobawić się na placu zabaw nawiązującym do wiersza Abecadło Juliana Tuwima.